Πάντα να θυμάσαι τήν Σμύρνη
Στις 9 Σεπτεμβρίου 2007, μια ομάδα, θα έλεγα ρομαντικών Ελλήνων, φιλελλήνων και ανάμεσά των αδελφών Αρμενίων, ταξίδευσαν από διάφορες Πολιτείες τής Αμερικής, στην Washington DC, για να αποτείνουν φόρο τιμής στούς νεκρούς τής Σμύρνης, τής πόλης που οι Τούρκοι Κεμαλιστές κατέκαψαν πριν 85 χρόνια, εκδιώκοντας όπως κι όπως τούς κατοίκους της, με βάρβαρα μέσα, όπως σφαγή, βιασμό γυναικών όλων τών ηλικιών, κάψιμο, αποκεφαλισμό, κόψιμο τών γεννητικών οργάνων, εξόρρυξη τών οφθαλμών και άλλων αποτρόπαιων πράξεων που δέν μπορεί να φαντασθεί ο κοινός νούς. Κατά τήν διάρκεια τής σιωπηλής αυτής διαδήλωσης, έγινε ανάγνωση μαρτυριών, από επιζήσαντες τής καταστροφής τής Σμύρνης, καθώς και ανάγνωση ποιημάτων, σχετικών με τήν Γενοκτονία τών Ελλήνων. Η εκδήλωση τελείωσε με άναμμα λευκών κεριών.
Ίσως, η αναφορά σε τούτη τη διαμαρτυρία που έγινε ειρηνικά έξω από τήν Τουρκική Πρεσβεία, με τήν συγκατάθεση τών αστυνομικών αρχών, θα περνούσε απαρατήρητη, αν δέν είχε κάτι ιδιαίτερο να αναδείξει που είναι η θρασυδειλία τών διπλωματικών αρχών τής Τουρκίας που δέν περίμεναν για δεύτερη φορά σε σαράντα ημέρες, να δούν έξω από τα κάγκελα τής Τουρκικής Πρεσβείας, Έλληνες διαδηλωτές, κάνοντάς τους να καλέσουν μια μεραρχία από αστυνομικούς πάνω από τρείς φορές, αφού δέν επείθοντο, ότι αυτοί οι διαδηλωτές, δέκα άνθρωποι μετρημένοι στα δάκτυλα, μεταξύ τών οποίων και δύο γυναίκες, η γνωστή στην Ελληνική κοινότητα για τούς αγώνες της για τήν αναγνώριση τής Γενοκτονίας τών Ελλήνων, Σοφία Κόστος, και η γράφουσα που συμμετείχε από πεποίθηση για αυτό που υπεστήριζε αλλά και από ανάγκη να καταγράψει το γεγονός. Η προηγούμενη διαμαρτυρία από τήν ίδια νεοσύστατη οργάνωση CANA ( Cyprus Action Network of America) έγινε στις 20 Ιουλίου, ημέρα τής θλιβερής επετείου τής εισβολής τών Τούρκων στην Κύπρο.
Ο Νίκος Τανέρης, ο διευθύνων νους τής οργάνωσης, σε ερώτηση δημοσιογράφου για τα ανθρώπινα δικαιώματα που περνούσε με το συνεργείο του, για λογαριασμό τού γνωστού στο διαδίκτυο Youtube, για το τι αναζητά από αυτή τήν διαμαρτυρία, είπε, «ότι είναι επιβεβλημένο να αναγνωρίσουν και να παραδεχθούν οι Τούρκοι ότι διέπραξαν ένα μεγάλο έγκλημα μαζικό.» »Εμείς, δεν είμαστε όταν έγιναν αυτά αλλά τα διαβάσαμε και τα ακούσαμε από τούς ανθρώπους που επέζησαν και από τα παιδιά τους, τα οποία ζούν ακόμη.» «Αυτό είχε αρχίσει από παλιά συνέχισε ο Κος Τανέρης με την Γενοκτονία τών Αρμενίων και συνεχίσθηκε με τόν διαμελισμό τής Κύπρου.» «Η καταστροφή τής Σμύρνης», συνέχισε ο κος Τανέρης, « και η βίαια απομάκρυνση τού πληθυσμού της που αποτελείτο κυρίως από Έλληνες αλλά και Αρμενίους, έχει καταγραφεί από γνωστούς διπλωμάτες, όπως ο George Horton, και ιστορικούς όπως η Marjorie Dobkin. » «Η Τουρκία πρέπει να απολογηθεί στην ανθρωπότητα για αυτά τα εγκλήματα τών προγόνων των.» «Όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις αρνούνται τήν αλήθεια και όταν δεν λες την αλήθεια κάνεις τα θύματα να αισθάνονται ανθρώπινα ράκη, αφού τα υποτιμάς», κατέληξε ο κος Τανέρης.
Συνέλληνες, έχει έλθει πια ο καιρός που το χειράμαξο τής Ομογένειας πρέπει να πηγαίνει και με κανένα αυτόματο αυτοκίνητο. Οι αγώνες τών συντηρητικών που ορίζουν τήν τύχη τής Ομογένειας, έχουν από πολύ καιρό μπει στο ψυγείο, για να μη πω στο γύψο. Οι ψυχές τών ανθρώπων τής Σμύρνης που αδικοχάθηκαν εκείνες τίς μέρες πριν 85 χρόνια ζητούν ανάπαυση. Η ανάπαυση τών νεκρών δέν έρχεται μόνο με αγώνες από μέσα αλλά και από έξω. Ο νοών νοείτο. Αιωνία τους η μνήμη.
Το τέλος τής διαδήλωσης μπορείτε για όσους έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο να το δείτε στο www.youtube.com/SeviLenio
Tuesday, September 18, 2007
Monday, July 30, 2007
Thursday, July 26, 2007
NA TI EGRAPSE ENAS FILOS PROIN DIPLOMATIKOS YPALLILOS
Original Message -----
From: ga
To: Sevi Boutos
Sent: Thursday, July 26, 2007 9:38 PM
Subject: ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ...ΚΑΙ ΔΩΡΑ ΦΕΡΟΝΤΑΣ
Συγχαρητήρια για το νεο σου Μπλογκ.Σου στέλνω τό ακόλουθο μήνυμα να το δημοσιευσεις στο μήνυμα για την οργάνωση τών Ν΄'εων Ελλήνων στήν Αμερική.
ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ US-EΟΥΣ ΚΑΙ ΔΩΡΑ ΦΕΡΟΝΤΑΣ
Καλή η προσπάθεια των Νέων καί θα έλεγα να επιστήσουν τήν προσοχή τους στούς Μ.Κ.Ο.(ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ)
των ΗΠΑ, οι οποίοι προσπαθούν να φέρουν « δώρα» στήν χώρα μας αλλοιώνοντας έτσι τήν ιστορία μας προς χάριν τής φιλίας τής γείτονος.
«Λυκοφιλίας» θά έλεγα. Ας αρχίσουν λοιπόν οι νέοι νά ψάξουν να βρούν ποιοί είναι αυτοί οι Μ.Κ.Ο. καί από ποιούς πληρώνονται για να μας
πείσουν γιά τόν «συνωστισμό» τής Σμύρνης , γιά νά μάς πείσουν ότι πρέπει να κατεβάσουμε τά παντελόνια μας γιά να γίνουμε φίλοι με τούς
γείτονές μας.Ας αρχίσουν λοιπόν νά ΖΗΤΟΥΝ την διάλυση αυτών τών οργανισμών καί τήν προπαγάνδα τους καί σιγά-σιγά θά φανούν
τα αποτελέσματα. Η Ελλας έχει ανάγκη από νέους Καραϊσκάκηδες, Κολοκοτρώνηδες, Διάκους, Παλληκαρίδηδες κ.α.
From: ga
To: Sevi Boutos
Sent: Thursday, July 26, 2007 9:38 PM
Subject: ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ...ΚΑΙ ΔΩΡΑ ΦΕΡΟΝΤΑΣ
Συγχαρητήρια για το νεο σου Μπλογκ.Σου στέλνω τό ακόλουθο μήνυμα να το δημοσιευσεις στο μήνυμα για την οργάνωση τών Ν΄'εων Ελλήνων στήν Αμερική.
ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ US-EΟΥΣ ΚΑΙ ΔΩΡΑ ΦΕΡΟΝΤΑΣ
Καλή η προσπάθεια των Νέων καί θα έλεγα να επιστήσουν τήν προσοχή τους στούς Μ.Κ.Ο.(ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ)
των ΗΠΑ, οι οποίοι προσπαθούν να φέρουν « δώρα» στήν χώρα μας αλλοιώνοντας έτσι τήν ιστορία μας προς χάριν τής φιλίας τής γείτονος.
«Λυκοφιλίας» θά έλεγα. Ας αρχίσουν λοιπόν οι νέοι νά ψάξουν να βρούν ποιοί είναι αυτοί οι Μ.Κ.Ο. καί από ποιούς πληρώνονται για να μας
πείσουν γιά τόν «συνωστισμό» τής Σμύρνης , γιά νά μάς πείσουν ότι πρέπει να κατεβάσουμε τά παντελόνια μας γιά να γίνουμε φίλοι με τούς
γείτονές μας.Ας αρχίσουν λοιπόν νά ΖΗΤΟΥΝ την διάλυση αυτών τών οργανισμών καί τήν προπαγάνδα τους καί σιγά-σιγά θά φανούν
τα αποτελέσματα. Η Ελλας έχει ανάγκη από νέους Καραϊσκάκηδες, Κολοκοτρώνηδες, Διάκους, Παλληκαρίδηδες κ.α.
Wednesday, July 25, 2007
NEO AIMA ELLHNON AGONISTON STIN AMERIKI
http://www.cyprusactionnetwork.org/ Η ΝΕΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΝΕΟΛΑΙΩΝ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ Η ΜΙΑ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΡΟΠΟΥΣ ΕΠΙΛΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΣΟΒΑΡΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΜΑΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ;
ΠΩΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ;
ΤΙ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΣΕΤΕ ΤΗΝ ΝΕΟΛΑΙΑ ΟΧΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 35 ΕΤΩΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ;
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ Η ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΑΛΛΩΝ;
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΕΙΣΘΕ ΕΥΓΕΝΙΚΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ.
ΠΩΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ;
ΤΙ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΣΕΤΕ ΤΗΝ ΝΕΟΛΑΙΑ ΟΧΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 35 ΕΤΩΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ;
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ Η ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΑΛΛΩΝ;
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΕΙΣΘΕ ΕΥΓΕΝΙΚΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ.
NA TI EGRAPSE O LAMBROS PAPANTONIOU stin GREEKNEWS( www.greeknewsonline.com) GIA TIN DIAMRTYRIA
Πολύς ο παλμός, λίγος ο κόσμος στη συγκέντρωση
Date: Monday, July 23 @ 16:15:41 EDT
Topic: Ομογένεια
Ουάσιγκτον.- Του Λάμπρου Παπαντωνίου
Έντονη σε παλμό και πολύ θορυβώδης διαμαρτυρία έγινε, σήμερα, μπροστά στην Τουρκική Πρεσβεία, εδώ στην Ουάσιγκτον, για τα 33 χρόνια της συνεχιζόμενης τουρκικής εισβολής και κατοχής του 1/3 του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Περί τα 50 περίπου άτομα, ομογενείς, Αρμένιοι, Σέρβοι και ¶ραβες, κρατούντες στα χέρια τους Ελληνικές σημαίες, μια βυζαντινή, αρμενική και σερβική, έδωσαν το μεγάλο παρόν στη διαμαρτυρία αυτή, που έγινε αισθητή από τις φωνές και τον μεγάλο θόρυβο των συνθημάτων, σε ένα μεγάλο τμήμα της Λεωφόρου Μασαχουσέτης, κατά μήκος της οποίας βρίσκονται οι ξένες Πρεσβείες και πολύ κοντά η κατοικία του Αντιπροέδρου των Ηνωμένων πολιτειών, Ντικ Τσέινι.
Χαρακτηριστικό ήταν, πώς πήραν μέρος μόνο 2 Ελληνοκύπριοι και αυτοί από τη Νέα Υόρκη και δεν υπήρχε ούτε μία κυπριακή σημαία, γεγονός που προξένησε μεγάλη εντύπωση και σχολιάστηκε αρνητικά!
Χαρακτηριστική ήταν η παρουσία της Αστυνομίας της πόλεως, η οποία από πολύ κοντά προσπαθούσε να έχει υπό συνεχή έλεγχο τους διαδηλωτές. Υπήρχαν και Τούρκοι δημοσιογράφοι και δυο τουρκικά τηλεοπτικά συνεργεία, τα οποία τραβούσαν συνεχώς σκηνές, για να τις μεταδώσουν, όπως τουλάχιστον μας είπαν, σε ολόκληρη την Τουρκία. Σε κάποια στιγμή, πέρασε και αμερικανικό τηλεοπτικό συνεργείο, τράβηξε σκηνές και πήρε συνεντεύξεις. Κάθε φορά που αυτοκίνητο της Τουρκικής Πρεσβείας εισέρχονταν και εξέρχονταν του περιβόλου γινότανε χαμός από τις φωνές των διαδηλωτών, που το πλησίαζαν και με δυνατές φωνές και ποικίλα συνθήματα, το συνόδευαν έως ότου έφευγε. Στις περιπτώσεις αυτές, εκείνο που επαναλάμβαναν ήσαν τα συνθήματα: «Δολοφόνοι!», «Έξω οι Τούρκοι από την Κύπρο!»
Ο Νίκος Τενέρης από τη Νέα Υόρκη ήταν εκείνος, που κατά κάποιο τρόπο, είχε το γενικό πρόσταγμα, φώναζε πάσης φύσεως συνθήματα, με έναν τεράστιο τηλεβόα, και επαναλάμβαναν ρυθμικά οι διαδηλωτές. Στους διερχομένους έδιναν και φεϊγβολάν, που έφερε τον τίτλο: «Κάτω τα χέρια από την Κύπρο!» Και ήταν πλήρες από πολλές πληροφορίες.
Η διαδήλωση κράτησε επί 3 ολόκληρες ώρες, με τον ίδιο παλμό, παρά τον καυτερό ήλιο, ντάλα μεσημέρι, από τις 2-5 το απόγευμα. Και δεν ήσαν λίγες οι φορές, που περίεργοι τουρίστες τραβούσαν φωτογραφίες, ενώ αρκετές κόρνες αυτοκινήτων, επί της λεωφόρου, κόρναραν δαιμονιωδώς και ρυθμικά, με αποτέλεσμα να κάνουν την όλη ατμόσφαιρα πιο μαχητική και δυναμική. Δίπλα ακριβώς και το μεγάλο τζαμί της Ουάσιγκτον, που ,λόγω της Παρασκευής, ημέρα λατρείας, είχε πολύ κόσμο. Μεταξύ των άλλων, επικράτησαν τα εξής συνθήματα, όπως τα καταγράψαμε, τόσο τα προφορικά, όσο και αυτά που ήσαν στα πλακάτ: «Έξω η Τουρκία από την Κύπρο!», «Δικαιοσύνη στην Κύπρο!», «Αρμένιοι, Κύπριοι και Σέρβοι ενωμένοι!», «Οι Κύπριοι θέλουν την γή τους πίσω!», «Τουρκική Δημοκρατία της Απανθρωπιάς!», «Να τερματισθεί η τουρκική κατοχή της Κύπρου τώρα!», «Αίσχος,Τουρκία, Αίσχος!».
Ρωτούσε ο Νίκος Τενέρης, με τον τηλεβόα: «Πότε θέλετε να φύγουν οι Τούρκοι από την Κύπρο;». Απαντούσε το πλήθος «Τώρα!». «Είναι η Τουρκία Δημοκρατία;». Απαντούσαν: «Οχι!». «Τι θέλετε;». Απαντούσαν: «Δικαιοσύνη!» και άλλα πολλά.
Σε κάποια στιγμή, η Αστυνομία έκανε παρατήρηση σε Τούρκο δημοσιογράφο, επειδή έμπαινε ανάμεσα τους, χωρίς την άδεια, και τους ενοχλούσε! Την συνθηματολογία, με το μεγάφωνο φώναζε, για λίγο, και ο ομογενής και ο ¶λεξ Αλιφέρης, από την Ουάσιγκτον.
Σε κάποια φάση, ζητούσε από τους διαδηλωτές να φωνάξουν ρυθμικά: «Τούρκοι, είσθε δολοφόνοι των λαών!» Κάποιος νεαρός διαδηλωτής, έφερε στο φανελάκι του, φαρδιά-πλατιά, το σύνθημα: «Για την Αγιά Σοφιά μου χτυπάει η καρδιά μου!»
Πρέπει δε να πούμε, ότι, κατά περίεργο τρόπο, δεν παρέστη ούτε ένας Κούρδος!
ΔΗΛΩΣΕΙΣ
Ο Νίκος Τανέρης, που κατάγεται από την Μάνη, είχε την ευχαρίστηση να απαντήσει σε ερωτήσεις μας, τις οποίες κατέγραψαν και τα τουρκικά κανάλια. Στην ερώτηση, γιατί βρεθήκανε, σήμερα στην Ουάσιγκτον, απάντησε: «Βρεθήκαμε εδώ, γιατί πιστεύουμε όλοι μας στη δικαιοσύνη και ήλθαμε να υψώσουμε φωνή διαμαρτυρίας για το έγκλημα που έγινε στην Κύπρο, από τους Τούρκους, στις 20 Ιουλίου 1974. Και θέλουμε να διακηρύξουμε, σε ολόκληρο το κόσμο, το έγκλημα αυτό , που συνεχίζεται 33 χρόνια. Η Τουρκία πρέπει να τιμωρηθεί γι αυτό το έγκλημα κατά της Κύπρου. Και ζητάμε από το Κογκρέσο και την Αμερικανική Κυβέρνηση να τερματίσει αυτή την τραγωδία!»
Στην ερώτηση, αν ήταν ευχαριστημένος από την σημερινή διαμαρτυρία, απάντησε «Ναι! Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος, γιατί πήραν μέρος όχι μόνο Έλληνες ,αλλά και άτομα από άλλες χώρες. Εχουμε μαζί μας Σέρβους, Αρμένιους και ¶ραβες. Και έχουμε πολύ ενθουσιασμό για δικαιοσύνη στην Κύπρο.»
Στην ερώτηση, αν έχει γίνει παρόμοια διαμαρτυρία και σε άλλη πόλη , απάντησε: «Μέχρι τώρα όχι. Θα το συνεχίσει η Κίνησή μας και του χρόνου, θα ξανακάνουμε την διαμαρτυρία. Οχι μόνο εδώ, αλλά και στο Σικάγο και στο Λος ¶ντζελες.».
Στην ερώτηση, αν εκπροσωπεί κάποια συγκεκριμένη οργάνωση, απάντησε:
«Η Οργάνωσή μας φέρει τον τίτλο «Cyprus Action Network of America» και έχει έδρα τη Νέα Υόρκη. Ξεκινήσαμε μόνο με αυτή την διαμαρτυρία, εδώ στην Ουάσιγκτον, αλλά του χρόνου ,που θα ξανάρθουμε, εύχομαι να έχουμε περισσότερους ακόμη και από τη Νέα Υόρκη. Ας είμαστε λίγοι, αλλά πιστεύω, πως με την βοήθεια του Θεού και την συμμετοχή του λαού μας, να προχωρήσουμε για μεγαλύτερες διαμαρτυρίες. Αν δεν υπάρξει δικαιοσύνη στη Κύπρο, εμείς δεν πρόκειται να σταματήσουμε. Εκείνο που εύχομαι είναι, ότι οι Τούρκοι πρέπει να τιμωρηθούν γι΄ αυτό το έγκλημα κατά της Κύπρου. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να βρούμε λύση!»
Η κ. Σεβαστή Μπούτου, μία δυναμική Ελληνίδα, Μπουμπουλίνα στην κυριολεξία, μας είπε: «Κατάγομαι από την Αθήνα. Έχω 20 χρόνια στην Αμερική.΄Εχω χάσει δυο ανθρώπους μου στη Κύπρο. Ένα συνάδελφό μου, τον Μιχαλάκη, τον λεγόμενο κτηνίατρο με δύο παιδιά και τον Μάκη τον Γλαρέζο από τα Μελίσσια Αθηνών, που υπηρετούσε , τότε, την θητεία του στην Κύπρο. Γι΄ αυτό, έχω μέσα στην καρδιά μου μια οφειλή για τους νεκρούς μας, γι΄ αυτούς που χάθηκαν. Σκοτώσανε οι Τούρκοι όλους τους αιχμαλώτους που πιάσανε στην Κύπρο. Και αυτός είναι ο λόγος που μου έκανε να έλθω. ΄Έχω κάνει πολλές ραδιοφωνικές εκπομπές στη Νέα Υόρκη.΄Εχω συναντήσει και Τούρκους συγγραφείς, όπως την Σαφάτ, τον Αξάμ, οι οποίοι, αν γυρίσουν στην Τουρκία, θα τους σκοτώσουν. Θα τους φυλακίσουν πάνω από 13 χρόνια. Γιατί δεν υπάρχει ελευθερία στην έκφραση του λόγου στην Τουρκία, όχι μόνο στη θρησκεία, αλλά οι ίδιοι συγγραφείς της Τουρκίας υποφέρουν. Έχω πάει σε ομιλία του Αξάμ μαζί με τους Αρμενίους και νομίζω, ότι είναι καιρός πια οι Έλληνες να ενωθούνε με τους Ασσυρίους και με τους Αρμένιους, όχι για να το δείξουμε, αλλά διότι το οφείλουμε, επειδή εν τη ενώσει θα γίνει η ισχύς μας. Διότι έτσι θα μπορούμε να έχουμε και ένα κύρος πολιτικό στην ψήφο μας, εδώ στην Αμερική.»
Στο ίδιο μήκος κύματος μας μίλησε και ο καλός πατριώτης, ¶λεξ Αλιφέρης από εδώ την Ουάσιγκτον.
Τέλος, με το πέρας της διαδήλωσης, φώναξαν όλοι Ζήτω η Ελλάδα! Ζήτω η Κύπρος! Ζήτω το Αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα! Τραγούδησαν τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο και διαλύθηκαν ήσυχα, χωρίς να συμβεί το παραμικρότερο επεισόδιο, που να απαιτούσε την επέμβαση της Αστυνομίας.
Date: Monday, July 23 @ 16:15:41 EDT
Topic: Ομογένεια
Ουάσιγκτον.- Του Λάμπρου Παπαντωνίου
Έντονη σε παλμό και πολύ θορυβώδης διαμαρτυρία έγινε, σήμερα, μπροστά στην Τουρκική Πρεσβεία, εδώ στην Ουάσιγκτον, για τα 33 χρόνια της συνεχιζόμενης τουρκικής εισβολής και κατοχής του 1/3 του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Περί τα 50 περίπου άτομα, ομογενείς, Αρμένιοι, Σέρβοι και ¶ραβες, κρατούντες στα χέρια τους Ελληνικές σημαίες, μια βυζαντινή, αρμενική και σερβική, έδωσαν το μεγάλο παρόν στη διαμαρτυρία αυτή, που έγινε αισθητή από τις φωνές και τον μεγάλο θόρυβο των συνθημάτων, σε ένα μεγάλο τμήμα της Λεωφόρου Μασαχουσέτης, κατά μήκος της οποίας βρίσκονται οι ξένες Πρεσβείες και πολύ κοντά η κατοικία του Αντιπροέδρου των Ηνωμένων πολιτειών, Ντικ Τσέινι.
Χαρακτηριστικό ήταν, πώς πήραν μέρος μόνο 2 Ελληνοκύπριοι και αυτοί από τη Νέα Υόρκη και δεν υπήρχε ούτε μία κυπριακή σημαία, γεγονός που προξένησε μεγάλη εντύπωση και σχολιάστηκε αρνητικά!
Χαρακτηριστική ήταν η παρουσία της Αστυνομίας της πόλεως, η οποία από πολύ κοντά προσπαθούσε να έχει υπό συνεχή έλεγχο τους διαδηλωτές. Υπήρχαν και Τούρκοι δημοσιογράφοι και δυο τουρκικά τηλεοπτικά συνεργεία, τα οποία τραβούσαν συνεχώς σκηνές, για να τις μεταδώσουν, όπως τουλάχιστον μας είπαν, σε ολόκληρη την Τουρκία. Σε κάποια στιγμή, πέρασε και αμερικανικό τηλεοπτικό συνεργείο, τράβηξε σκηνές και πήρε συνεντεύξεις. Κάθε φορά που αυτοκίνητο της Τουρκικής Πρεσβείας εισέρχονταν και εξέρχονταν του περιβόλου γινότανε χαμός από τις φωνές των διαδηλωτών, που το πλησίαζαν και με δυνατές φωνές και ποικίλα συνθήματα, το συνόδευαν έως ότου έφευγε. Στις περιπτώσεις αυτές, εκείνο που επαναλάμβαναν ήσαν τα συνθήματα: «Δολοφόνοι!», «Έξω οι Τούρκοι από την Κύπρο!»
Ο Νίκος Τενέρης από τη Νέα Υόρκη ήταν εκείνος, που κατά κάποιο τρόπο, είχε το γενικό πρόσταγμα, φώναζε πάσης φύσεως συνθήματα, με έναν τεράστιο τηλεβόα, και επαναλάμβαναν ρυθμικά οι διαδηλωτές. Στους διερχομένους έδιναν και φεϊγβολάν, που έφερε τον τίτλο: «Κάτω τα χέρια από την Κύπρο!» Και ήταν πλήρες από πολλές πληροφορίες.
Η διαδήλωση κράτησε επί 3 ολόκληρες ώρες, με τον ίδιο παλμό, παρά τον καυτερό ήλιο, ντάλα μεσημέρι, από τις 2-5 το απόγευμα. Και δεν ήσαν λίγες οι φορές, που περίεργοι τουρίστες τραβούσαν φωτογραφίες, ενώ αρκετές κόρνες αυτοκινήτων, επί της λεωφόρου, κόρναραν δαιμονιωδώς και ρυθμικά, με αποτέλεσμα να κάνουν την όλη ατμόσφαιρα πιο μαχητική και δυναμική. Δίπλα ακριβώς και το μεγάλο τζαμί της Ουάσιγκτον, που ,λόγω της Παρασκευής, ημέρα λατρείας, είχε πολύ κόσμο. Μεταξύ των άλλων, επικράτησαν τα εξής συνθήματα, όπως τα καταγράψαμε, τόσο τα προφορικά, όσο και αυτά που ήσαν στα πλακάτ: «Έξω η Τουρκία από την Κύπρο!», «Δικαιοσύνη στην Κύπρο!», «Αρμένιοι, Κύπριοι και Σέρβοι ενωμένοι!», «Οι Κύπριοι θέλουν την γή τους πίσω!», «Τουρκική Δημοκρατία της Απανθρωπιάς!», «Να τερματισθεί η τουρκική κατοχή της Κύπρου τώρα!», «Αίσχος,Τουρκία, Αίσχος!».
Ρωτούσε ο Νίκος Τενέρης, με τον τηλεβόα: «Πότε θέλετε να φύγουν οι Τούρκοι από την Κύπρο;». Απαντούσε το πλήθος «Τώρα!». «Είναι η Τουρκία Δημοκρατία;». Απαντούσαν: «Οχι!». «Τι θέλετε;». Απαντούσαν: «Δικαιοσύνη!» και άλλα πολλά.
Σε κάποια στιγμή, η Αστυνομία έκανε παρατήρηση σε Τούρκο δημοσιογράφο, επειδή έμπαινε ανάμεσα τους, χωρίς την άδεια, και τους ενοχλούσε! Την συνθηματολογία, με το μεγάφωνο φώναζε, για λίγο, και ο ομογενής και ο ¶λεξ Αλιφέρης, από την Ουάσιγκτον.
Σε κάποια φάση, ζητούσε από τους διαδηλωτές να φωνάξουν ρυθμικά: «Τούρκοι, είσθε δολοφόνοι των λαών!» Κάποιος νεαρός διαδηλωτής, έφερε στο φανελάκι του, φαρδιά-πλατιά, το σύνθημα: «Για την Αγιά Σοφιά μου χτυπάει η καρδιά μου!»
Πρέπει δε να πούμε, ότι, κατά περίεργο τρόπο, δεν παρέστη ούτε ένας Κούρδος!
ΔΗΛΩΣΕΙΣ
Ο Νίκος Τανέρης, που κατάγεται από την Μάνη, είχε την ευχαρίστηση να απαντήσει σε ερωτήσεις μας, τις οποίες κατέγραψαν και τα τουρκικά κανάλια. Στην ερώτηση, γιατί βρεθήκανε, σήμερα στην Ουάσιγκτον, απάντησε: «Βρεθήκαμε εδώ, γιατί πιστεύουμε όλοι μας στη δικαιοσύνη και ήλθαμε να υψώσουμε φωνή διαμαρτυρίας για το έγκλημα που έγινε στην Κύπρο, από τους Τούρκους, στις 20 Ιουλίου 1974. Και θέλουμε να διακηρύξουμε, σε ολόκληρο το κόσμο, το έγκλημα αυτό , που συνεχίζεται 33 χρόνια. Η Τουρκία πρέπει να τιμωρηθεί γι αυτό το έγκλημα κατά της Κύπρου. Και ζητάμε από το Κογκρέσο και την Αμερικανική Κυβέρνηση να τερματίσει αυτή την τραγωδία!»
Στην ερώτηση, αν ήταν ευχαριστημένος από την σημερινή διαμαρτυρία, απάντησε «Ναι! Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος, γιατί πήραν μέρος όχι μόνο Έλληνες ,αλλά και άτομα από άλλες χώρες. Εχουμε μαζί μας Σέρβους, Αρμένιους και ¶ραβες. Και έχουμε πολύ ενθουσιασμό για δικαιοσύνη στην Κύπρο.»
Στην ερώτηση, αν έχει γίνει παρόμοια διαμαρτυρία και σε άλλη πόλη , απάντησε: «Μέχρι τώρα όχι. Θα το συνεχίσει η Κίνησή μας και του χρόνου, θα ξανακάνουμε την διαμαρτυρία. Οχι μόνο εδώ, αλλά και στο Σικάγο και στο Λος ¶ντζελες.».
Στην ερώτηση, αν εκπροσωπεί κάποια συγκεκριμένη οργάνωση, απάντησε:
«Η Οργάνωσή μας φέρει τον τίτλο «Cyprus Action Network of America» και έχει έδρα τη Νέα Υόρκη. Ξεκινήσαμε μόνο με αυτή την διαμαρτυρία, εδώ στην Ουάσιγκτον, αλλά του χρόνου ,που θα ξανάρθουμε, εύχομαι να έχουμε περισσότερους ακόμη και από τη Νέα Υόρκη. Ας είμαστε λίγοι, αλλά πιστεύω, πως με την βοήθεια του Θεού και την συμμετοχή του λαού μας, να προχωρήσουμε για μεγαλύτερες διαμαρτυρίες. Αν δεν υπάρξει δικαιοσύνη στη Κύπρο, εμείς δεν πρόκειται να σταματήσουμε. Εκείνο που εύχομαι είναι, ότι οι Τούρκοι πρέπει να τιμωρηθούν γι΄ αυτό το έγκλημα κατά της Κύπρου. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να βρούμε λύση!»
Η κ. Σεβαστή Μπούτου, μία δυναμική Ελληνίδα, Μπουμπουλίνα στην κυριολεξία, μας είπε: «Κατάγομαι από την Αθήνα. Έχω 20 χρόνια στην Αμερική.΄Εχω χάσει δυο ανθρώπους μου στη Κύπρο. Ένα συνάδελφό μου, τον Μιχαλάκη, τον λεγόμενο κτηνίατρο με δύο παιδιά και τον Μάκη τον Γλαρέζο από τα Μελίσσια Αθηνών, που υπηρετούσε , τότε, την θητεία του στην Κύπρο. Γι΄ αυτό, έχω μέσα στην καρδιά μου μια οφειλή για τους νεκρούς μας, γι΄ αυτούς που χάθηκαν. Σκοτώσανε οι Τούρκοι όλους τους αιχμαλώτους που πιάσανε στην Κύπρο. Και αυτός είναι ο λόγος που μου έκανε να έλθω. ΄Έχω κάνει πολλές ραδιοφωνικές εκπομπές στη Νέα Υόρκη.΄Εχω συναντήσει και Τούρκους συγγραφείς, όπως την Σαφάτ, τον Αξάμ, οι οποίοι, αν γυρίσουν στην Τουρκία, θα τους σκοτώσουν. Θα τους φυλακίσουν πάνω από 13 χρόνια. Γιατί δεν υπάρχει ελευθερία στην έκφραση του λόγου στην Τουρκία, όχι μόνο στη θρησκεία, αλλά οι ίδιοι συγγραφείς της Τουρκίας υποφέρουν. Έχω πάει σε ομιλία του Αξάμ μαζί με τους Αρμενίους και νομίζω, ότι είναι καιρός πια οι Έλληνες να ενωθούνε με τους Ασσυρίους και με τους Αρμένιους, όχι για να το δείξουμε, αλλά διότι το οφείλουμε, επειδή εν τη ενώσει θα γίνει η ισχύς μας. Διότι έτσι θα μπορούμε να έχουμε και ένα κύρος πολιτικό στην ψήφο μας, εδώ στην Αμερική.»
Στο ίδιο μήκος κύματος μας μίλησε και ο καλός πατριώτης, ¶λεξ Αλιφέρης από εδώ την Ουάσιγκτον.
Τέλος, με το πέρας της διαδήλωσης, φώναξαν όλοι Ζήτω η Ελλάδα! Ζήτω η Κύπρος! Ζήτω το Αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα! Τραγούδησαν τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο και διαλύθηκαν ήσυχα, χωρίς να συμβεί το παραμικρότερο επεισόδιο, που να απαιτούσε την επέμβαση της Αστυνομίας.
DIAMARTYRIA EXO APO TI TOURKIKI PRESBEIA TIS WASHINGTON
Πανέλληνες,
Στις 20 Ιουλίου, οι βέβαιοι για τήν αυξητική πίεσή τους πάνω στην Ελλάδα και κατ’ επέκταση στους Έλληνες απανταχού τής γης, Τούρκοι, δέχθηκαν ένα πλήγμα και μια αντίστροφη, απροσδόκητη αντίδραση. Μια χούφτα Ελλήνων που δε έχουν υποστεί ιστορική κόπωση, με μια διαίσθηση θετική και με μια τρομακτική ψυχολογική ευφορία που σημαίνει πολλά, επετέλεσαν το καθήκον τους. Με δίκαια αιτήματα και συνθήματα , έκαναν μια δυναμική διαμαρτυρία έξω από τήν Τουρκική Πρεσβεία τής Ουάσινκτον, για τήν τριακοστή τρίτη επέτειο τής εισβολής τών Τούρκων στην Κύπρο. Το ίδιο έπραξαν και οι Έλληνες τού Λονδίνου.
Χρειαζόταν υπέρβαση για να βρεθείς να συμμετέχεις σε τούτον τόν ιερό σκοπό. Η υπέρβαση ήταν ενάντια στο δίλημμα ωρισμένων, στο αν θα έπρεπε να πάνε σε αυτή τήν διαδήλωση. Αυτή η υποχώρηση και η λάσπη, ότι δήθεν θα γινόντουσαν έκτροπα και άλλες δικαιολογίες αδικαιολόγητες, έδειξε τήν υπομετριότητα που συναπαρτίζει κάποιους που δεν έχουν το σθένος να ανασηκώσουν το ανάστημα. Κάποιοι χαρακτήρισαν τούς νεολαίους αυτούς φασίστες και κάποιοι άλλοι παλαιότερα τούς είχαν χαρακτηρίσει κουμουνιστές. Ειλικρινά αν οι φασίστες ήσαν τόσο ένθερμοι υποστηρικτές τής δικαιοσύνης και τής απόδωσης δικαιοσύνης, για εγκληματίες και γενοκτόνους όπως είναι οι Τούρκοι, τότε θα ήθελα πολύ να λέγομαι φασίστρια. Η λάσπη τού χρωματισμού επάνω σε γνωστούς αγωνιστές σαν τόν Νικόλαο Τανέρη, αρχηγού αυτής τής διαμαρτυρίας, και τών συνεργατών του, είναι μια εύκολη λύση και διαφυγή από τήν ιστορική ευθύνη που έχει ο καθένας που τα λέει αυτά.
Η διαμαρτυρία έξω από την Τουρκική πρεσβεία με συνθήματα ανάλογα, δεν εξελίχθηκε ούτε σε τραγωδία που μας εκφόβισαν κάποιοι, ούτε σε διακωμώδηση. Ο παλμός μιας ομάδας Ελλήνων, όχι παραπάνω από πενήντα,, σε συνεργασία με τα μεγαλύτερα ονόματα λομπιστών τής Αρμενικής και Σερβικής κοινότητας , όπως Aram Hamparian, Executive Director από το ANCA Armenian National Committee of America, και τής Kate Nahapetian, Director of Government Affairs, όπως και τού Executive Director of Serbian Unity Congress John Bosnitch, έκαναν τήν ομάδα αυτή μεγαλύτερη και δυνατότερη. Εκείνο όμως που παρήχθη σ’αυτή τήν διαμαρτυρία ήταν, ότι η ηρεμία τών Τούρκων διπλωματών και τών παιδιών των που γύριζαν από το σχολείο εταράχθη. Αυτοί που ήσαν παρόντες το διεπίστωσαν. Το τραγικό είναι ότι οι Έλληνες τής Αμερικής δεν έχουν κάνει ποτέ διαμαρτυρία κατά τών Τούρκων έξω από τη Τουρκική πρεσβεία. Αυτό αιφνιδίασε τούς Τούρκους.
Το PBS Public Broadcasting System απαθανάτισε την διαμαρτυρία και πήρε συνεντεύξεις. Όπως δε μερικοί γνωρίζουν ετοιμάζουν ενα ντοκυμαντέρ με τίτλο « Cyprus still Divided» το οποίο θα προβληθεί στις 27 Οκτωβρίου σε όλη τήν Αμερική. Επίσης το τουρκικό κανάλι με τόν απεσταλμένο δημοσιογράφο στην Ουάσινκτον έκανε το ίδιο. Από Ελληνικής πλευράς υπήρξε τηλεοπτική κάλυψη από το Κέντρο Μακεδονικών Σπουδών με τον Ηλία Νεοφυτίδη, όπως και δημοσιογραφική κάλυψη από τόν δημοσιογράφο στην Ουάσινκτον Λάμπρο Παπαντωνίου.
Κυρίαρχα συνθήματα ήσαν, να αποδοθεί δικαιοσύνη στην Κύπρο, να δικασθούν οι εγκληματίες τού 1974, να δοθούν οι αγνοούμενοι και δολοφονηθέντες Κύπριοι στις οικογένειές τους για ταφή, να αναγνωρισθεί η Γενοκτονία κατά τών Ελλήνων, κυρίως όμως να φύγουν τα στρατεύματα από τήν Κύπρο. Η Τουρκία κατακρίθηκε σαν κράτος που εμποδίζει τήν ελευθερία τού λόγου, τήν θρησκευτική ελευθερία και την ελευθερία τού Τύπου.
Οι πράξεις δεν επιδέχονται λόγια. Οι Έλληνες έχουν κορεσθεί από λόγια και πολιτικούς λόγους. Αυτό που λείπει από τόν ελληνισμό είναι η εφαρμογή τού λόγου σε πράξεις. Είναι επιβεβλημένο καθήκον μας, να αναγνωρισθεί η Γενοκτονία τών Ελλήνων από τούς Τούρκους. Είναι καιρός να διδάσκεται η Γενοκτονία τών Ελλήνων στα σχολεία τών Ηνωμένων Πολιτειών στο μάθημα τής ιστορίας. Είναι τέλος ιερή υποχρέωση τού καθενός χωριστά και όλων μαζί, να διαμαρτυρόμεθα έξω από χώρους που οι δολοφόνοι , εγκληματίες Τούρκοι, τών Ελλήνων της Μικράς Ασίας, τής Κωνσταντινούπολης και οι σύγχρονοί των τού διαμελισμού τής Κύπρου, με μεγάλες απώλειες ανθρωπίνου δυναμικού, να μη περνούν πλέον ήρεμοι με τα κουστουμάκια τους για την επόμενη κοινωνική εκδήλωσή τους. Ο αγώνας αρχίζει τώρα και δεν θα σταματήσει μέχρι τήν τελευταία στιγμή που θα κλείσουμε τα μάτια μας. Όσοι έχουν κότσια και καρδιά ας ακολουθήσουν το παράδειγμα αυτών τών νεολαίων.-
Sevasti Boura- Boutou
Στις 20 Ιουλίου, οι βέβαιοι για τήν αυξητική πίεσή τους πάνω στην Ελλάδα και κατ’ επέκταση στους Έλληνες απανταχού τής γης, Τούρκοι, δέχθηκαν ένα πλήγμα και μια αντίστροφη, απροσδόκητη αντίδραση. Μια χούφτα Ελλήνων που δε έχουν υποστεί ιστορική κόπωση, με μια διαίσθηση θετική και με μια τρομακτική ψυχολογική ευφορία που σημαίνει πολλά, επετέλεσαν το καθήκον τους. Με δίκαια αιτήματα και συνθήματα , έκαναν μια δυναμική διαμαρτυρία έξω από τήν Τουρκική Πρεσβεία τής Ουάσινκτον, για τήν τριακοστή τρίτη επέτειο τής εισβολής τών Τούρκων στην Κύπρο. Το ίδιο έπραξαν και οι Έλληνες τού Λονδίνου.
Χρειαζόταν υπέρβαση για να βρεθείς να συμμετέχεις σε τούτον τόν ιερό σκοπό. Η υπέρβαση ήταν ενάντια στο δίλημμα ωρισμένων, στο αν θα έπρεπε να πάνε σε αυτή τήν διαδήλωση. Αυτή η υποχώρηση και η λάσπη, ότι δήθεν θα γινόντουσαν έκτροπα και άλλες δικαιολογίες αδικαιολόγητες, έδειξε τήν υπομετριότητα που συναπαρτίζει κάποιους που δεν έχουν το σθένος να ανασηκώσουν το ανάστημα. Κάποιοι χαρακτήρισαν τούς νεολαίους αυτούς φασίστες και κάποιοι άλλοι παλαιότερα τούς είχαν χαρακτηρίσει κουμουνιστές. Ειλικρινά αν οι φασίστες ήσαν τόσο ένθερμοι υποστηρικτές τής δικαιοσύνης και τής απόδωσης δικαιοσύνης, για εγκληματίες και γενοκτόνους όπως είναι οι Τούρκοι, τότε θα ήθελα πολύ να λέγομαι φασίστρια. Η λάσπη τού χρωματισμού επάνω σε γνωστούς αγωνιστές σαν τόν Νικόλαο Τανέρη, αρχηγού αυτής τής διαμαρτυρίας, και τών συνεργατών του, είναι μια εύκολη λύση και διαφυγή από τήν ιστορική ευθύνη που έχει ο καθένας που τα λέει αυτά.
Η διαμαρτυρία έξω από την Τουρκική πρεσβεία με συνθήματα ανάλογα, δεν εξελίχθηκε ούτε σε τραγωδία που μας εκφόβισαν κάποιοι, ούτε σε διακωμώδηση. Ο παλμός μιας ομάδας Ελλήνων, όχι παραπάνω από πενήντα,, σε συνεργασία με τα μεγαλύτερα ονόματα λομπιστών τής Αρμενικής και Σερβικής κοινότητας , όπως Aram Hamparian, Executive Director από το ANCA Armenian National Committee of America, και τής Kate Nahapetian, Director of Government Affairs, όπως και τού Executive Director of Serbian Unity Congress John Bosnitch, έκαναν τήν ομάδα αυτή μεγαλύτερη και δυνατότερη. Εκείνο όμως που παρήχθη σ’αυτή τήν διαμαρτυρία ήταν, ότι η ηρεμία τών Τούρκων διπλωματών και τών παιδιών των που γύριζαν από το σχολείο εταράχθη. Αυτοί που ήσαν παρόντες το διεπίστωσαν. Το τραγικό είναι ότι οι Έλληνες τής Αμερικής δεν έχουν κάνει ποτέ διαμαρτυρία κατά τών Τούρκων έξω από τη Τουρκική πρεσβεία. Αυτό αιφνιδίασε τούς Τούρκους.
Το PBS Public Broadcasting System απαθανάτισε την διαμαρτυρία και πήρε συνεντεύξεις. Όπως δε μερικοί γνωρίζουν ετοιμάζουν ενα ντοκυμαντέρ με τίτλο « Cyprus still Divided» το οποίο θα προβληθεί στις 27 Οκτωβρίου σε όλη τήν Αμερική. Επίσης το τουρκικό κανάλι με τόν απεσταλμένο δημοσιογράφο στην Ουάσινκτον έκανε το ίδιο. Από Ελληνικής πλευράς υπήρξε τηλεοπτική κάλυψη από το Κέντρο Μακεδονικών Σπουδών με τον Ηλία Νεοφυτίδη, όπως και δημοσιογραφική κάλυψη από τόν δημοσιογράφο στην Ουάσινκτον Λάμπρο Παπαντωνίου.
Κυρίαρχα συνθήματα ήσαν, να αποδοθεί δικαιοσύνη στην Κύπρο, να δικασθούν οι εγκληματίες τού 1974, να δοθούν οι αγνοούμενοι και δολοφονηθέντες Κύπριοι στις οικογένειές τους για ταφή, να αναγνωρισθεί η Γενοκτονία κατά τών Ελλήνων, κυρίως όμως να φύγουν τα στρατεύματα από τήν Κύπρο. Η Τουρκία κατακρίθηκε σαν κράτος που εμποδίζει τήν ελευθερία τού λόγου, τήν θρησκευτική ελευθερία και την ελευθερία τού Τύπου.
Οι πράξεις δεν επιδέχονται λόγια. Οι Έλληνες έχουν κορεσθεί από λόγια και πολιτικούς λόγους. Αυτό που λείπει από τόν ελληνισμό είναι η εφαρμογή τού λόγου σε πράξεις. Είναι επιβεβλημένο καθήκον μας, να αναγνωρισθεί η Γενοκτονία τών Ελλήνων από τούς Τούρκους. Είναι καιρός να διδάσκεται η Γενοκτονία τών Ελλήνων στα σχολεία τών Ηνωμένων Πολιτειών στο μάθημα τής ιστορίας. Είναι τέλος ιερή υποχρέωση τού καθενός χωριστά και όλων μαζί, να διαμαρτυρόμεθα έξω από χώρους που οι δολοφόνοι , εγκληματίες Τούρκοι, τών Ελλήνων της Μικράς Ασίας, τής Κωνσταντινούπολης και οι σύγχρονοί των τού διαμελισμού τής Κύπρου, με μεγάλες απώλειες ανθρωπίνου δυναμικού, να μη περνούν πλέον ήρεμοι με τα κουστουμάκια τους για την επόμενη κοινωνική εκδήλωσή τους. Ο αγώνας αρχίζει τώρα και δεν θα σταματήσει μέχρι τήν τελευταία στιγμή που θα κλείσουμε τα μάτια μας. Όσοι έχουν κότσια και καρδιά ας ακολουθήσουν το παράδειγμα αυτών τών νεολαίων.-
Sevasti Boura- Boutou
Subscribe to:
Posts (Atom)